برق رفت و همهء حرفام تو گلوم گیر کرد!

دگر این خورشید نیست که میتابد ،
بهار نیست که شکوفا میکند ،
عشق نیست که زیرو رو میکند ،
ابر نیست که میبارد ،
غنچه نیست که میشکفد ،
این عطر نیست که میپیچد ،
اوست!
آسمان بالا نیست
زمین زنده نیست
ستاره نمیدرخشد
کبک نمیبالد
درخت جوانه نمیزند
ساز نغمه نمی سازد
که اینبار منم
غرق در شادی و غرور، زنده و پرشور!
مست این نور!

---

دیشب این سیستم فوق پیشرفتهء سیمکشی خونه ء ما که متدش رو مهندسین آمریکایی ( البته از ایالت رشتشون بودن اینا) دادن و قوهء مجریشون اجرا کرده ... یک ضد حال بزرگ برام زد ... یه دفعه دیدم چراق خاموش روشن میشه پشت سر هم ... فوری پریدم کامپیوتر رو از برق کشیدم بیرون چون همین ماه پیش سیستم پیشرفتمون یه پاور سوخته گذاشته بود رو دستم ... همهء این وسایل خونه هم که فقط با برق کار میکنه! تلفن و کولر هم پرید و اعصاب خورد! این وسط هم مامانم اومده گیر داده که تقصیر تو ! همش پای کامپیوتری ... بابا من بیچاره چیکاره بیدم!
یه ذره طبق معمول دعوا و بعد هم یه اتفاقی افتاد که حالم حسابی گرفته شد ، هوا انقدر گرم بود که نمیشد خوابید منم که حوصلهء خوابیدن نداشتم تا صبح مثل روح راه رفتم ... جالبه که الآن هم خوابم نمیاد!
بالاخره مامورین برق مملکت اومدن و مشکل رو حل کردن و همین الآن درست شده و منم که اصلا به اینترنت اعتیاد ندارم!
پرستو و نغمه الآن سر کلاس نشستن و من دارم خونه کیف میکنم! D:! واقعا کلاس دودر کردن لذت داره!

دوست هم دوست قدیم! رفتیم دکتر بعد از سخنرانی جناب دکتر اومدیم بیرون و من گفتم " امیدوارم کم خون باشم ،از بابام قندی بودن رو ارث نبرم بهتره "پرستو خانوم میفرمایند" آره! اگر کم خونی باشه مریضیت خیلی بهتر از MS داشتنه"!!!!!!!!!! انقدر امیدوار شدم به زندگیم که D:... اصلا برای همینه که الآن موندم خونه کلاس نرفتم میخوام پرستو رو نبینم دیگه وگرنه منکه عاشق گسستم!!! میشه نرم؟!

---

باد میاید، خبر از او دارد
به دلم میگویم
"پاسخت میدانی
باز سر گردانی"
باد جلو میاید
در دلم میخواند
"شور مستان داری ... خبری میدانی؟
تو ز کس أگاهی؟"
مردم از بیتابی
تو اگر میدانی باز گو راز دلش
به من زندانی
" حرفی از عشق نزد
لبی از لب نگشاد
خوب نگاهش کردم
چه نگاهی دارد‍‍‍‍‍‍
حال و روزش زار است
تو که خود میدانی؟ "
و من از شور دو بالی دارم
که همین لحظهء ناب
در سرم رو یاندی
من چه مستم امروز
من گسستم امروز
از غم و حیرانی
دوستش میدارم
تا به پای جانم
عاشق روی خوش یارم من
بی نیاز از زر و زور
به چه دنیایی شد
من و او تنهایی.



خوب دیگه‍‍‍‍‍ برم پی کارم، خوش بگذره ،خداحافظ.