هستم که بهش برسم یا نه؟!

امروز قرار بود برم جواب آزمایش خونم رو بگیرم ، رفتم اونجا فیش رو دادم ، مسئول آزمایشگاه یه نگاهی بهم کرد گفت «بفرمایید بشینید ...» نشستم یه لبخند زد و گفت « مشکلتون کم خونی بوده ؟» گفتم نمیدونم شاید ...
یه نگاه به صفحهء مانیتورش کرد و گفت جوابتون حاضر نشده ، یعنی مثل این که یه چیزاییش پایین تر از حد نرمال بوده ،یا بالاتر ... به هر حال رفته برای آزمایش مجدد» گفتم مگه جواب ازمایش چی بوده؟ بازم یه لبخند ترحم آمیز اعصاب خورد کن زد گفت«دوازدهم جوابش میاد » گفتم باشه ...اومدم بیرون.
جواب آزمایش!
این که معنی این نازو عشوه اومدن های مسئول آزمایشگاه چی بود ،تو صفحهء مانیتورش چی نوشته بود ، و چه چیزی پایین تر یا بالاتر از حد نرمال بوده ،واین که هرکی میومد جواب رو بهش میدادن یه چشم غره هم بهش میرفتن من که اومدم تحویلم گرفتن و بفرما بشین بهم گفتن چه معنی ای میتونه داشته باشه رو نمیدونم!
و همین طور احساسم رو به این ازمایش خون ...اونم از روز اول که این حال به هم خوردن ها شروع شد ...رو درک نمیکنم
و خواب ها! خواب مردن و دیدن عزرائیل و ...
وضعیت جالبه ظاهراً!
تا پنجشنبه دوازدهم ...باید دید چی میشه ...
شاید جواب آزمایش خیلی عادی کم خونی بیاد و شاید هم عادی نیاد!
و اگر عادی نیاد ،من باید تمام برنامه هایی رو که برای زندگیم ریختم رو کنسل کنم ؟... یا خودش کنسل میشه؟
۱۹ سال نشستم دعا کردم که بمیرم زودتر ، خدا تحویل نگرفت ،حالا یه سالِ زدم زیرش ..میخوام زندگی کنم و اگر خدا بزنه زیرش و تحویل نگیره...
شاید تمام این فکرها احمقانست! ولی چیزی که خودم میفهمم اینه که از ترس مردن نیست ،از ترس زنده نبودنه
این که چه طور با همه چیزم خداحافظی کنم ، برم جایی که یه خدا به عظمت کل هستی منتظره پدرم رو در بیاره ، واین که هیچی برای این رفتن ندارم ،به جر یه مشت گناه!
دلم نمیخواد این زندگی رو از دست بدم و زندگیمو دوست دارم! میخوام کنارش بمونم ...دلم نمیخواد برم!
که خوب دل به خواهی نیست!
شاید این فکرها برای این باشه که مدت زیادیه تو بیمارستان ها از این طبقه به اون طبقه دنبال دکتر میدوئم و ازش میپرسم که بالاخره مریضم زنده میمونه یا نه و نوع نگاهشون رو دیگه بلد شدم و میشناسم و این که چه جوری میخوان بهت بگن «نه»!
شاید برای اینه که از تمام ترحم های دنیا بیزار شدم و مخصوصا ترحم دکتر ها!

بد نیست ادم یاد مردنش بیفته ... ولی اگر مردن ادم قطعی باشه باید همه چیز رو عوض کرد؟ برای اینکه زندگیه بقیه رو تباه نکرد ... یا ناراحتوش نکرد مثل این که باید یواش یواش از زندگیشون رفت بیرون ، باید کاری کرد که از آدم انقدر متنفر بشن که مرگم خم به ابروشون نیاره
ولی این کار غیر از این که بی انصافیه ، خیلی هم سخته
که خدا کنه کسی مجبور به انجامش نشه!
حافظ باز کردم ... معنیش رو این بار تقریبا نفهمیدم ....ولی احساس خوبی دارم نسبت بهش!
عاقلان نقطهء پرگار وجودند ولی
عشق داند که در این دایره سرگردانند..
لاف عشق و گله از یار زهی لاف دروغ
عشق بازان چنین مستحق هجرانند...
زاهد ار رندی حافظ نکند فهم چه باک
دیو بگریزد از آن قوم که قرآن خوانند

اینم اومده:
تا دل هرزه گردِ من رفت بچین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نم کند

ظاهرا هستیم در خدمتتون ... برم قرانم رو بخونم
پس تا بعد!