هرچی از عمر آدم میگذره با مشکلات بیشتری روبه رو میشه ، نگاه به عقب که میکنی میبینی بچه که بودی هیچ خبری از غم و غصه نبود من که یادم نمیاد به غیر از چیپس و پفک برای چیزی گریه کرده باشم! یا فوقش این که یه چیزی رو شکسته بودم یا کسی رو زده بودم دست پیش میگرفتم که کسی بهم چیزی نگه ...
اول میشه گفت « مشکلات زندگی زیاد شده » ولی نه بابا اون موقع حالیم نبوده!
دیگه جدیداً مشکلات زندگیم رو هم دوست دارم!
چیزی که خیلی فکرم رو مشغول کرده کارای خداست! پرستو یه داستانی ته نوشتش آورده که مجبورم کرد بیشتر بهش فکر کنم ... مصلحت خدا!!!
واین که چقدر قشنگ مدل خودش مشکلات رو حل میکنه ، دل آدم رو نسبت به نعمت هاش امیدوار میکنه و با بخشیدن یه نعمت جدید انقدر به تو روحیه میده که تمام مشکلاتت رو حل شده میبینی!
چقدر خدا رو دوست دارم... به خاطر زندگیه خوب و قشنگ و دوست داشتنیم ازش ممنونم ... و چقدر زندگیم رو دوست دارم!
زندگی سلام! زندگیِ من ، زندگیِ عزیز من به داشتنت افتخار میکنم.
شاید اگر این همه مشکل از آسمون نمیریخت رو سرم خدا نعمت به این بزرگی رو بهم نمیداد
کسی که منو بشناسه الان میگه «اینم بس که نشست فکر کرد خل شد» ، ولی من تازه یه ذره دارم عاقل میشم ... از همه چیز راضی ام!
پدر مادر قرقرو همیشه ناراضیم ، فامیل شلوغ و پر سرو صدا ،همسایه های بداخلاق ، معلم های عقده ایه دوران مدرسه، تمام ۵ نمره هایی که نگرفتم ، همهء اخراج شدن ها ، اردو ها ،آب بازی ها، توبیخ ها و تعهد هایی که دادم و عمل نکردم ،از همهء جَک و جونور هایی که به زور تو خونه نگه میداشتم از همون سال های کوتاه پدربزرگ داشتن ، از زنگ نماز تو دستشویی قایم شدنم ، از نماز خوندن جلوی ضد دین های فامیلم ، از لجبازی های نا تمومم، از دوستای خل و چل و همیشه همراهم ، از مغز معیوبم! و از ستونی که برای نگه داشتن زندگیم پیدا کردم!
خدارو شکر! من چقدر خوشم!
جدی حیف نیست وقتمو با بحث کردن با مردمی که اگر تا اخر عمر باهاشون کلنجار برم نه اونا حرف منو قبول میکنن و نه من با دلیل های بی ریختشون قانع میشم تلف کنم؟!
این طوری سگ میمونم و مدام در حال پاچه گیری ...
پس بیخیال سختی دنیا!
میخوام صبور باشم ، الکی خوش و همیشه عاشق!
۱ ۲ ۳ حمله...