عشق میبیند ، عشق میسوزد ، عشق می بارد، عشق میماند.
سلامیه کتاب خیلی قشنگ گیرم اومده ما عشق را از بهشت به زمین آورده ایم مال هیوا مسیحِ ...
قم هم بد نمیگذره مرسی که هیچ کس نمیپرسه! خوب من الآن اعصاب ندارم پاچه همرو میگیرم جلو نیاید بهتره ...
امتحان ها هم شروع شده و من وای جدی نمیرسم بخونم .. میُفتم یعنی؟!
سر کلاس ها و تو راه چندصفحه نوشته بودم که باید اینجا بنویسم ولی ... به معنای واقعیه کلمه حالم گرفته شده برای همین نمی نویسم ... از نوشتن اینا هم پشیمون نمیشم نمیشه که آدم هی لبخند ژکوند تحویل بده ، میشه دلش بگیره ، میشه گریه کنه ...میشه لج کنه گریه هم نکنه و مثل یه بت بشینه سر جاش و درودیوار رو نگاه کنه !(یعنی مثلا من کم نیاوردم)
نه خوب ،چند خطشو مینویسم ...
بین چشمان من و تو
رازها خفته و کَس خبر ندارد
هر بار نگاهت
اکسیر حیات است و به کس به غیر من اثر ندارد
هر ثانیه بودنت
بهاریست که خوارهای جان من به گُل نشاند
هر لحظه شکفتنت
خزانیست که اندوه و غم هزارساله را به گِل نشاند ...
منتظرم ... مثل همیشه ، همیشهء همیشه ...
نمیدونم بگم کاش بگذره یا بگم کاش نگذره !
بگذره دلم تنگ میشه ، نگذره دلم میگیره ...
عشق من ، گرتوباشی راهدارم
من به هستی پادشاهم
گر بمانی تا قیامت در کنارم
روز محشر برخدا سوگند ، رستگارم
کلاس دودر کردم ... آخر ترمی همه درس میخونن من ... نه راستی ! منم دارم درسای خودمو میخونم ،زندگیم رو ... دارم یاد میگرم که بداخلاق ها به همه چیز میرسند! میدونی قم اومدن چقدر فایده داره؟ ... اونجا انقدر دلت میگیره که وقتی برمیگردی حتی بابات! رو هم دوست داری ... گرچه که وقتی میرسی میبینی هیچ دوست نداری ....
اونجا با کلی آدم آشنا میشی و میگی و میخندی هفتهء بعد که میای میبینی دزد بودن از خوابگاه اخراج شدن! قیافهء جالبی هم پیدا میکنی...
یاد میگیری موقع خواب موبایل و پولت رو ۴ دستی بچسبی ... یاد میگیری سر کلاس پارس کنی تا کاری به کارت نداشته باشند ... یاد میگیری با اسفناج غذا درست کنی و وقتی میخوری فکر کنی بیف استروگانفِ ...
عاشقم ،من بی کَسم اما خدایم .... باغداری صاحب زیباترین سرخ جهانم...
وکلی حرف دیگه که نمیشه نوشت ...
تا بعد.
سلام
وای خدا این بار من زودتر از پرستو رسیدم
تا نفهمیده اینو پست کنم
سلام
همه اینا میگذره
با همه دلتنگیها
اونیکه می مونه دوستیهاست ولحظه های عشق
سلام دوست نازنینم! اشکالی نداره آدم گاهی پایین باشه ... به نظر من همه اینها زیباست چون نشون میده ما انسانیم. انسان بودن هم خیلی لذت داره... انسان اشتباه میکنه٬ خوشحاله٬ غمگینه٬ میخنده٬ گریه میکنه ٬ و .... همه اینها این احساس قشنگ را در ما بیدار میکنند که: خوشا بحالت که انسانی!
مرداب اتاقم کدر شده بود
و من زمزمه خود را در رگهایم می‌شنیدم
زندگی‌ام در تاریکی ژرفی می‌گذشت .
این تاریکی، طرح وجودم را روشن می کرد .
در باز شد
و او با فانوسش به درون وزید
این نوشدتم مثله بقیه نوشتهات زیبا بود......
خوشحالم که ۲ باره قشمت نظراتت رو فعال کردی....
سلام. می بینم که شدی تازه مثل من/ولی میدونی که هر کسی امکان داره دلش بگیره،یا .... همونایی که خودت گفتی. ولی دلخوشی ما مگه کسی دیگه ای غیر از خداست؟ راستی اینکه من یکی نمیپرسم تو قم چه خبر بخاطر اینکه معمولا خودت میگی! البته یادت باشه که حتما به یادت هستم. شده یکی دوبار میام و نظر میدم و وبلاگتو می بینم. حالا هم لطفا حواست به درسات باشه که با اطمینان به آخر برسونی... پیروز باشی.
بگذره دلت تنگ میشه نگذره دلت میگیره !! میخوای بگم متوقفش کنن!
ولی بگذره ..خوشم بگدره ..خیلی خیلی هم خوش بگذره ..
هو ین!d:
مطمئن باش می گذره و البته دل تنگ میشی. ولی دل تنگی هم می گذره. یک کم هم بیشتر درس بخونی و کلاس رو دودر نکنی نمی افتی خانمی.(بگذریم که من استاد دو در کردن کلاس بودم!)
قم ؟
گندمزار مهربون سلام
واقعا نمی دونم با چه زبونی بازگشتتو تبریک بگم .
خوب از یه نظر علاقه مندای نوشته های جذابت باید این بازگشتو به خودشون تبریک بگن .
در مورد اون کتاب نخونده می تونم حدث بزنم که باید جالب باشه .
آخه بی خود اسمشو نذاشتم مسیــــــــــح !!
...
آدم یه روز دنیا میاد با دستایی کوچیک ...
کم کم که بزرگتر می شه دستاشم بزگ می شن .
گاهی متناسب با سایر اندام ؛ گاهی بیشتر و گاهی کمتر .
وقتی رشد جسمی کامل شد دیگه دستا رشد ظاهری ندارن .
چون جسم رشد نداره .
اما حرکت و تعالی روح هیچ حد و مرزی نمی شناسه .
تا هر زمان که روحمون رشد می کنه دستامونم از یه بعد غیر جسمانی به رشدشون ادامه می دن و هی بلندتر و بلندتر می شن .
کوتاهی دستا نباید نگران یا خدای نکرده نا امیدمون کنه .
هنوز ظرفیتای بی شماری تو وجودمون هست که می تونن به بلند شدن دستا کمک کنن .
از صمیم قلب آرزو می کنم که دستات اون قدر بلند بشن که دلت می خواد .
اما به شرطی که سربلند بمونی و ایرونی .
سلام
باید ببخشید یادم رفت اسم و آدرسمو تو کامنت قبلی بنویسم .
در ضمن یه غلط املایی هم دارم .
به جای « نذاشتن » نوشتم « نذاشتم »
سربلند بمونی و ایرونی .
تمام صحبتها یه طرف حرفهایی که نمیشه نوشت یه طرف
موفق باشی
عشق من، گر تو باشی راهدارم
من به هستی پادشاهم
گر بمانی تا قیامت در کنارم
روز محشر بر خدا سوگند، رستگارم
عالی بوووووووود
کی میگه همه درس می خونن؟؟
اصولا هم چسبیدن به موبایل کار خوبی نیست چون حرارات بدن باعث خالی شدن شارژ می شه .....پول هم کثیفه.
همچین میگه وقتی برمیگردی همه رو دوست داری حتی بابات انگار اون بنده خدا جنایت در حقت کرده ...بابا یه ذره در مورد این حرفت فکر کن.
سلام
من می گم یه کتاب شعر بنویس!
خیلی کارت درسته!
سلام خانم بداخلاق.قم خوش میگذره؟!این درس نخوندم که اشکال نداری اگه میگفتی درس خوندم تعجب داشت!
سلام،
با این شعرهای قشنگت به دفتر شعر ما بیا.
سلام......مرسی که سر بهم زدی ......
نبینم دلت بگیره گندمزار جونم.
دوست دارما...یکم بخند..جون پرستو.
بیا پیشم ..منتظرم
برات آی دیم رو هم میدم..خواستی....
سلام
از این شعرا بازم بنویس قشنگن
شادو سرحالو پیروز باشی
سلام!
چی باید گفت!
فقط یه چیز با هم بر گشتیم!D:
سلام ... این نیز بگذرد ... زندگی رو همین دلتنگی ها و دلواپسی ها و همین که حرفهایی برای گفتن هست اما نمیشه بیان کرد ، زیبا می کنن ... قدر این لحظه ها رو بدان چون یه زمانی میاد که می بینی بهترین خاطرات زندگیت شدن ...موفق باشی ...در پناه حق
salam gandomi joon mersi ke faramosham nakardi
omidvaram hame chiz ro be rah bashe
garche faghat ye harfe vali khob harfesham shayad omidvar konande bashe...........ya hagh